Guldenroede

                       
De Guldenroede fleurt in de nazomer veel tuinen en parken op met haar grote gele pluimen.
Er zijn twee soorten die de naam Guldenroede dragen. De echte Guldenroede (Solidago virgaurea)  is een overblijvende plant met een rechtopstaande, bijna kale, tot 1 m. hoge stengel. De bloemen zijn geel, met 5-12 lintbloemen die duidelijk langer zijn dan de buisbloemen. Bloemen staan samen in een rechtopstaande pluim. Hij heeft een bladrozet met meerdere wortels.De bladeren zijn 2-10 cm. lang, eirond tot breed lancetvormig met een gezaagde bladrand. De plant is niet opdringerig in zijn groeiwijze.
De Solidago canadensis is een overblijvende plant die tot meer dan 2 meter kan worden. De gele bloemen bestaan uit 8-20 lintbloemen en even lange buisbloemen. De bloeiwijze begint vanuit de top van de bloeiaar die naar één zijde overhangt. De plant woekert door je tuin d.m.v. worteluitlopers. Beide planten bloeien van juli-oktober.

In Nederland komt deze composiet voor aan bosranden ( zure grond ) of langs lichte plekken op schrale bermen op leemhoudend zand en aan de rand van beek-en rivierdalen. Je ziet de plant veel in de Ardennen en N.Frankrijk. De canadensis staat veel in tuinen en parken.

In de Achterhoek heet het golden kettings en in Zuid-Holland wordt hij wel het heidens wond(er)kruid genoemd. In Duitsland komt de naam St. Petrusstaf voor.
Zijn naam komt van Solidus wat stevig of krachtig betekent, agere =makenVirga = roede Aurea = goud. Kortom: gezond,beter maken of genezen

Geschiedenis van de plant.Volgens een legende ligt ,daar waar Guldenroede groeit een schat begraven. De medische eigenschappen van de Guldenroede worden al heel erg lang genoemd, als wondkruid bij de Saracenen. Pas in de 19e eeuw krijgt hij bij ons definitief een plaats onder de geneeskruiden .Het blad werd gebruikt als theesurrogaat.
In Amerika wordt volgens Indiaanse traditie de plant gebruikt tegen slangebeten.
De voornaamste medicinale werking is op de nieren en blaas. Het wordt gezien als het 1e kruid in de urologie. Het is zowel een nierreinigend als nieropbouwend kruid.
De looistoffen in de plant werken vochtafdrijvend op de urinewegen. Het hoge gehalte aan looistoffen verklaart ook de wondgenezende en bloedstelpende werking. Andere belangrijke inhoudstoffen zijn Flavonoïden, dit zijn antioxidanten die zorgen oa. voor een versterkende werking op het hart en de bloedvaten. Deze werking wordt volgens de oude signatuurleer bevestigd door de gele bloemen.
De bloemen kunnen voor een allergische reaktie zorgen. In de Homeopathie word het middel gebruikt tégen allergieën.
Vroeger werd de afgekoelde thee gebruikt als mond- en gorgelwater bij ontstekingen in de mond. Ook om bij een grove gezichtshuid de porieën dicht te laten trekken.
Gebruik en oogsten: thee van de bloemen voor de bloei en het blad. Gebruik bij voorkeur de virgaurea,  de canadensis kan eventueel ook .
Een waarschuwing is hier wel op zijn plaats : Dit is geen kruid voor zwangeren!! En niet bij acute nierontstekingen!!

Gien van den Heuvel