Paardenbloem of Taraxacum officinalis
De toevoeging officinalis (off.) aan een plantennaam betekent
dat het een oud geneeskruid is.
In de 17e eeuw bestonden er speciale kantoren,Officines ,waar planten met
een medicinale werking werden gerubriceerd en verwerkt.Het waren eigenlijk
de eerste apotheken.
Dus alle planten waar off. aan de naam is toegevoegd waren in de 17e eeuw
al bekend om hun geneeskrachtige werking.
De Paardebloem wordt in de volksmond ook wel molsla, leeuwentand, pissebloem of papenbloem genoemd(het kale pluizenbolletje lijkt wel op een pausenkapje) .
De groeiwijze van de paardebloem laat een aantal kenmerken
van een jonge plant zien terwijl hij toch redelijk oud kan worden.
De plant maakt het eerste jaar een rozet, hierin ontwikkelen zich bloemknoppen
die in het tweede jaar pas bloeien. Elk jaar vormt hij een nieuw rozet boven
op de oude restanten van het vorig jaar. Aan het aantal rozetten kun je de
leeftijd aflezen.Een paardebloem kan tussen de 7 en 15 jaar oud worden. Dat
is wel bijzonder: een overjarige plant die niet verhout.
De gele lintbloemen bloeien ca. 5 dagen. Daarna gaat de bloem dicht en rijpt
na tot een pluizenbol. De bloeistengel groeit door tijdens het rijpen van
de bloem. In het Guiness Book of Records wordt een paardenbloemstengel vermeld
van 1½ meter !!
De Paardebloem kan rijpe vruchtjes vormen zonder bestuiving, het lijkt er
op dat hij het klonen heeft uitgevonden.Na het plukken rijpt de bloem door,
zelfs tot aan een pluizenbol.
De holle bloemstengel bevat bitter wit melksap.Alle melksapdragende planten
hebben altijd sappig blad.
De plant bevat o.a. de volgende inhoudstoffen :
Bitterstoffen, flavonen, inuline 40 % in de wortel
Vitamine B 4 pro- vitamine A, B, C,D
Kalium, ijzer, mangaan
In het melksap zit een tumorremmende stof
In de Kruidengeneeskunde wordt de plant gewaardeerd door de
gunstige werking op de spijsvertering. Dit komt onder andere door de bitterstoffen
die erin zitten. Het kruid is goed te gebruiken bij voor- en najaarsreinigingskuren.
Het blad wordt gebruikt bij klachten van blaas en nieren. Het helpt het lichaam
te ontwateren en is goed bij jicht en rheumatische klachten. Paarden eten
de plant bij een dreigende koliek
Gebruik:
Van het blad en de jonge bloemknoppen kun je thee maken.Om de bittere smaak
wat te verzachten kun je wat pepermuntblad erbij doen of het zoeten met wat
honing.
Thee van de wortel kun je beter niet op eigen houtje gebruiken, het stimuleert
de leverfunctie en dat is niet altijd raadzaam. Bij sommige medicijnen moet
je dat echt niet doen.
In de keuken
Siroop van de bloemen is erg lekker op een boterham en goed voor lever en
nieren:
Laat een kopje bloemen een nacht trekken in koud water ,daarna afzeven en
het water opkoken met een kopje suiker en klaar is de siroop.
Van de bloemen wordt ook wel (lekkere) wijn gemaakt.
Jonge bloemknoppen en blaadjes smaken goed in de sla.